μαγότος

Κοινή ονομασία κατάρρινου πιθήκου της οικογένειας των κερκοπιθηκίδων. Είναι ο πίθηκος του Αριστοτέλη, ενώ η ονομασία μ. προήλθε από το γαλλικό magot. Η επιστημονική του ονομασία είναι Μacacus innus ή Μacacα sylvanus. Είναι διαδεδομένος στη βόρεια Αφρική, και ιδιαίτερα στο Μαρόκο, όπου διαβιεί στα δάση βελανιδιάς και κέδρου, ενώ συναντάται και στην Ευρώπη, στο Γιβραλτάρ. Οι μ. είναι μεγάλα πρωτεύοντα θηλαστικά, μήκους έως 70 εκ., τα οποία δεν έχουν ουρά. Το τρίχωμα του σώματός τους είναι γκρίζο-καφέ έως γκρίζο-κίτρινο, και του προσώπου τους σκούρο ροζ. Έχουν ισχυρές γνάθους, μακριούς κυνόδοντες και γναθικούς θύλακες, οι οποίοι μπορούν να αποθηκεύσουν ποσότητα τροφής ίση με τον όγκο του στομάχου. Με εξαίρεση το Γιβραλτάρ, όπου είναι πολύ σπάνιος και προστατεύεται από τον νόμο, ο μ. ζει σε πολυάριθμες αγέλες που παρέχουν προστασία. Τρέφεται κυρίως με φρούτα, φύλλα, σπόρους, άνθη, ριζώματα και διάφορα ασπόνδυλα, ενώ οι κύριοι θηρευτές του είναι τα τσακάλια, οι αλεπούδες, διάφορα αρπακτικά πτηνά και, φυσικά, ο άνθρωπος. Τα θηλυκά άτομα γεννούν 1 μικρό κάθε δύο χρόνια, ύστερα από μια περίοδο κύησης 165 ημερών. Τα νεαρά άτομα είναι πολύ μιμητικά και όταν βρίσκονται σε αιχμαλωσία εξημερώνονται εύκολα, ενώ έχουν χρησιμοποιηθεί και στην επιστημονική έρευνα. Ο μαγότος, πίθηκος που ζει στο Γιβραλτάρ.